Στενωτική τενοντοελυτρίτιδα του De Quervain

ακρα χειρα

μυοσκελετικου συστηματος

αθλητικες κακωσεις

παθησεις

Τενοντοελυτρίτιδα του μακρού απαγωγού και του βραχέος εκτείνοντος του αντίχειρα

Η νόσος του De Quervain’s αποτελεί ουσιαστικά μια στενωτικού τύπου τενοντοελυτρίτιδα των δύο εκ των τενόντων του αντίχειρα.

Οι αθλητές, οι χειρώνακτες και τα άτομα που ασχολούνται συστηματικά με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές εμφανίζουν συχνά προβλήματα με τους τένοντες στα χέρια τους.

Γενικά τα άτομα τα οποία χρησιμοποιούν τα χέρια τους σε επαναλαμβανόμενες και

δυναμικές δραστηριότητες ανήκουν στην ομάδα υψηλού κινδύνου να εμφανίσουν την στενωτική τενοντοελυτρίτιδα του De Quervain’s.

Σε αθλητές εμφανίζται συνήθως σε τενίστες, αθλητές του ακοντισμού, δισκοβόλους και αθλητές του γκολφ.

Συμπτωματολογία

Τα συμπτώματα συνήθως είναι αρκετά χαρακτηριστικά, και αποτελούνται από έντονο πόνο στην περιοχή του αντίχειρα.

Ο πόνος αυτός ακτινοβολεί προς τα πάνω κατά μήκος της νοητής συνέχειας του αντίχειρα.

Στην περιοχή του καρπού και του αντίχειρα υπάρχει έντονο πρήξιμο και είναι πολύ επώδυνο στην πίεση και στην κίνηση του καρπού υπό αντίσταση.

Σε σοβαρότερες μορφές μπορεί να συνυπάρχει αδυναμία εκτέλεσης απλών δραστηριοτήτων, όπως η σύλληψη και η συγκράτηση αντικειμένων.

Η διάγνωση γίνεται με κάποιες ειδικές κλινικές δοκιμασίες.

Η ακτινογραφία δεν είναι απαραίτητη, εκτός και αν έχει υπάρξει στο παρελθόν κάποιο κάταγμα στη περιοχή.

Φυσικοθεραπευτική αξιολόγηση

1. Λήψη λεπτομερούς ιστορικού
2. Ψηλάφηση της πάσχουσας περιοχής
3. Κλινικά τεστ αξιολόγησης  όπως ενεργητική απαγωγή του αντίχειρα, δοκιμασία Finkelstein κ.α

Φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση:

1. Ο κύριος στόχος της θεραπείας της στενωτικής τενοντοελυτρίτιδας του De Quervain, είναι η ανακούφιση του πόνου που προκαλείται από τον ερεθισμό και το τοπικό οίδημα.
2. Αν πρόκειται για αθλητή, τροποποιούνται τα κινητικά πρότυπα εκτέλεσης των αθλητικών δραστηριοτήτων με στόχο την προστασία της άρθρωσης από φορτία που πιθανόν θα επιδεινώσουν τα συμπτώματα.
3. Η χρήση φυσικών θεραπευτικών μέσων όπως βελονισμός, κρουστικό υπέρηχο τοπικά η περιφερικά της κάκωσης, ηλεκροθεραπεία κ.α με στόχο την ανακούφιση από τον πόνο
4. Εξειδικευμένες τεχνικές μάλαξης όπως εγκάρσια τριβή με στόχο την επιτάχυνση της επούλωσης.
5. Ειδικές τεχνικές manual therapy όπως έλξη και κινητοποίηση του οστού της κερκίδας.
6. Διατάσεις για λύση των συμφύσεων και την μείωση των τριβών.
7. Έκκεντρη προοδευτική ενδυνάμωση.